- иленген
- дублёный, выделанный
Казахско-русский словарь. 2013.
иленген
Смотреть что такое "иленген" в других словарях:
жарғақ — зат. Қозы, лақ, бұзау т.б. жас төлдің ерекше тәсілмен иленген терісі. зат. 1. Құлын мен ешкі терісінің киімге жарарлық, иленген терісі. 2. Бір түсті құлын терісінен түгін сыртына қаратып тіккен сырт киім, доха. зат. Түгі қырылып, иленген теріден… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
шерім — (Түрікм.: Тедж., Мары, Байр., Таш., Көнеүр.) қолдан иленген тері, көн. [Түрікменше черим (Туркм. рус. сл., 1940); қарақ. шерім (Карак. рус. сл., 1958); ар. иленген тері (Л. Буд., І, 474)] … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дойыр — (көне.) жуан өрімді қамшы, он алты немесе он сегіз таспадан өріледі, кейде жұмыр болып келеді. Дойыр өгіздің иленген жон терісінен таспаланып өріледі. Әдетте, дойыр ырғай не тобылғы, кейде қошқар мен текенің мүйізіне, қарақұйрық пен еліктің… … Казахский толковый терминологический словарь по военному делу
аққұс — зат. Иленген терінің майын алатын күйдіргі әк, у тас … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
биялай — зат. жерг. Қолға киетін қолғап. Иленген қой терісінен, былғарыдан тігіледі немесе жүннен тоқылады … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бөкі — зат. сөйл. Иленген қалың көннен істелген кебіс тәрізді аяқ киім … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
замшы — зат. Жұмсақ иленген бұлан не бұғы терісі; күдері … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
ителеген — зат. Иленген терінің шелін сүргілеп айыру үшін қолданылатын теңіз түбінің үгілмелі қожыр ақ тасы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қайыс — зат. Ашытқы жағу не химиялық өңдеу арқылы немесе механикалық жолмен жаншылып иленген тері. Қатып қалмас үшін оған майлы заттар сіңіріледі. Қайыс сиыр, түйе т.б. терісінен жасалады. Қайыстың жұмсақтығы одан үзілмейтін әрі созылмалы бұйымдар… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
күдері белбеу — Жұмсақтап иленген бұлан не бұғы терісінен жасалған белдік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көн — зат. Ірі қараның терісінен иленген қатты былғары … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
